De tijd vliegt voorbij.....

Hallo allemaal,

Alweer een week voorbij in Lagos. Als jullie zouden mogen denken dat ik me hier zou vervelen, dat is absoluut niet het geval. De week is weer voorbij voordat ik er erg in heb, en ik kom vaak tijd tekort. De normale dag start met opstaan om 6.00am en na douche en ontbijt, dat steevast bestaat uit vers fruit en wat crackers met kaas uit Holland en een kopje thee ga ik naar het werk om 6.45am. Meestal een minuut of 35 rijden. Eerste activiteit is een snelle kop koffie met de expats van de engineeringsafdeling. Meer en meer trouwens thee met een forse scheut melk, want de (oplos)koffie is niet bijster goed. Dan standaard de fabriek in om te kijken wat er gebeurd is gedurende de nacht en wat er is geproduceerd. Output is geproduceerde dozen Evap en poeder. De productie aantallen zijn als alles loopt indrukwekkend. De blikfabriek draait 1.600 blikjes per minuut, op basis van gelakt plaatmateriaal dat via Corus in IJmuiden verscheept wordt naar de haven in Lagos (Tin can Island, hoe toepasselijk). We hebben de laatste tijd veel problemen in de haven, omdat de overheid een nieuwe clearing agent heeft aangesteld. Deze beoordelen op basis van de goederen die je importeert welk percentage invoerheffing je moet betalen, variërend van 5% voor pure grondstoffen tot 50% voor bijv. bedrukte verpakkingsfolie. Constant discussie dus om je spullen in de juiste klasse de haven uit te krijgen. Veel discussie of iets een grondstof (laag tarief), halffabrikaat of eindproduct (hoog tarief) is. Teveel vertraging in de haven leidt onvermijdelijk tot stilstand van de fabriek. Locaal zijn een aantal zaken te koop, maar het is elke keer weer een gevecht of het ondanks alle bevestigingen geleverd wordt. Van de week moest de poederfabriek stilgelegd worden, omdat er geen oplosmiddel was voor de inkjetcoders, kost je toch een dag productie. Locale inkoop, simpel spul, maar je kunt niet zonder.
De druk is hoog omdat de verkopen goed gaan en snel stijgen. De komende jaren gaan we fors uitbreiden in capaciteit. Dus nieuwbouw en machines bijplaatsen. De continue afweging is hoeveel automatisering je wilt doen. Niet omdat arbeid hier zo goedkoop zou zijn, maar of je in staat bent de boel goed draaiende te houden en of je voldoende spareparts op voorraad kunt leggen. Alles wat je niet op voorraad hebt moet of ingevlogen worden (een week) of per boot vervoerd worden (3-5 maanden). We moeten een nieuw warehouse bouwen voor gereed product en dat zou eigenlijk een automatisch magazijn moeten worden om de hoogte in te kunnen, aangezien de vierkante meters die we vrij hebben beperkt zijn. Maar dat betekent veel geavanceerde techniek met veel kans op storingen enz. Vooral op echte technische functies en projectmanagement is het nodig expertise uit Nederland te halen. Vandaar ook dat we hier relatief veel (4) expats hebben in engineering. Van de week was ook de jaarlijkse aandeelhouders vergadering, waar het definitieve dividend wordt vastgesteld. Friesland Foods heeft 53% van de aandelen, de overige 47% zijn in het bezit van 1.000 Nigeriaanse aandeelhouders. Ook veel medewerkers hebben in het verleden aandelen kunnen kopen toen het pensioenfonds werd omgezet. Tevredenheid alom want we hebben 125% van de jaarwinst als dividend uitgekeerd. Dat legt de lat voor de komende jaren meteen hoog en dat wordt moeilijk gezien de explosieve stijging van de wereldmarktprijzen voor grondstoffen. Verder van de week ’s avonds veel uit eten geweest. Dinsdagavond gebarbequed bij een collega, donderdag gegeten met een bezoeker uit Nederland gegeten bij een Italiaan hier verderop in de straat, heel goed en gisteren was er een afscheidsetentje voor het Hoofd inkoop die dinsdag met pensioen gaat. Afscheid was in een Hotel in Ikeja, vlak bij de fabriek. Zou om 4 uur beginnen, maar door het drukke verkeer waren we pas om 5 uur compleet. In een apart zaaltje, tafel opstelling in U vorm en een aparte tafel ervoor (de "high table" waaraan de pensionaris, zijn opvolger en ik (leidinggevende) plaatsnemen. Redelijk formeel allemaal. We beginnen met een roll call: je staat op, zegt wie je bent en wat je doet (functie) en zo de kring rond. En we zijn dus allemaal collega’s die elkaar kennen! Dan open ik met een welkomstwoord en bedank de pensionaris voor zijn bewezen diensten, inclusief wat anecdotes. Vervolgens houden alle aanwezigen (ca. 15) een speech en bedanken de vertrekkende collega voor z’n toewijding en wensen hem alle goeds. Namens de collega’s krijgt hij 2 kadoos, een watercooler en een magnetron. Dan de afscheidsspeech van de pensionaris. We sluiten af met een maaltijd: pepersoep met geitenvlees (voor mij niet te eten) gevolgd door rijst met kip (goed) en een fruitcocktail (altijd lekker). Om 7 uur huiswaarts, zwaar in de file, dan pas om 8.30 terug op VI. ’s Avonds met Meeuwes en Geke en een bezoeker uit Nederland naar een echt Nigeriaans café geweest met live muziek. Dit is één van de weinige plekken in Lagos waar de Nigerianen hun vrouw mee naar toe nemen, meestal zijn er alleen mannen. De muziek is hard, maar swingend en iedereen heeft het goed naar de zin. De inkomsten van de band bestaan uit geld dat bij de bezoekers wordt gecollecteerd, dus voor verzoeknummers betaal je gewoon wat. Deels Afrikaanse muziek, deels werelds (Police, Joe Cocker) compleet met prachtige saxofoon solo’s. Het werd laat (1.00am), dus vanmorgen wat uitgeslapen. Ook intussen de eerste aanvaring met m’n bewakers gehad. Toen ik gisteravond werd opgehaald door Meeuwes was geen van de twee bewakers aan de poort. Meeuwes belde mij vanaf de straat, dus ik op onderzoek uit. Na lang zoeken kwam er 1 uit de boysquaters (verblijf voor personeel), zogenaamd naar het toilet geweest. Z’n collega was even wat eten halen zei hij. Allemaal absoluut niet toegestaan, er moet minimaal 1 bewaker bij de poort zijn, en de ander moet op ronde zijn op het terrein. Dus flink boos geworden en gezegd dat dit ontoelaatbaar is. Bij terugkomst echter nog steeds maar 1 bewaker. Toen ik hem vroeg waar z’n collega was kwam er een vaag verhaal over ziek ofzo. Echt onzin, ze hadden natuurlijk gedacht dat ik niet meer weg zou gaan zo laat, dus 1 is elders naar toe gegaan. Vanmorgen via Hoofd Security de baas op laten draven en beide mannen laten ontslaan. Klinkt misschien hard maar helaas absoluut noodzakelijk, voor je eigen veiligheid, maar vooral ook om te laten zien dat je niet met je laat sollen, de schalen zijn hier namelijk erg glijdend. Vanmorgen voor het eerst vals alarm, Antoine kwam binnen en ik had het alarm nog niet uitgeschakeld, omdat ik nog in bed lag. Als test goed, binnen 5 minuten stonden 2 indrukwekkend gewapende security guards voor de deur. Je moet je dan lijfelijk laten zien, zodat zij weten dat je ok bent. Test geslaagd zullen we maar zeggen. Het is weer een lang verhaal geworden dus ik stop ermee. Morgenvroeg misschien wat meer, want elke dag maak je veel mee. Een prachtig land met leuke mensen en elke blik om je heen een foto waard.

Groeten,

Hans