De eerste week

Hallo allemaal,

In de eerste plaats hartelijk bedankt voor alle reacties op deze weblog, de telefoontjes, chatsessies en Skypegesprekken, de techniek in Nigeria staat toch maar voor niets.
Afgelopen week is er vooral één van voorbereiding geweest. De nieuwe school, de winkels, het strand, het huishouden, alles is nieuw en we gaan nu echt van start. Adrie weet inmiddels waar ze boodschappen moet doen. Het huis is intussen verrijkt met allerlei nieuwe aankopen, van kettingen tot handgevlochten placemats, het lijkt wel een filiaal van een locale handelaar. En voor Boris het belangrijkste, we hebben goede kipnuggets ontdekt in de Park & Shop! En ook de frietjes zijn door onze kieskeurige zoon goedgekeurd. Antoine is intussen ingespeeld op z’n dieetwensen: gewone Hollandse prak.
Gisteren was de inloopmiddag op de Nederlandse school. Boris zit in een groep met 3 jongens en 5 meisjes en heeft z’n eerste speelafspraak reeds morgenmiddag. Hij krijgt een hele leuke juf (Rebecca) die les gegeven heeft in Port Harcourt, maar de school is daar om veiligheidsredenen gesloten. We hebben met veel ouders kennis gemaakt en ook Adrie heeft reeds de eerste afspraken staan voor koffiedrinken, marktbezoek en aquajoggen, ze gaat nog tijd tekort komen. Ikzelf ben een paar keer naar Wamco geweest om de draad van het werk weer op te pakken. We zijn met een paar grote projecten bezig en van de week start ook het 2e deel van de zuiveltechnologie cursus. Vanmiddag zijn we met wat collega’s naar het locale strand geweest, hier dichtbij. Je kijkt je ogen uit, en je wordt ook flink bekeken, want we waren de enige blanken. Natuurlijk denken de handelaren dat er veel koopkracht zit bij ons, en Adrie’s onderhandelingsvaardigheden werden flink op de proef gesteld. Boris had een bal meegenomen en heeft zelfs gevoetbald met wat jongens op het strand, een prachtige middag. Waar Adrie in Nederland, als één der laatsen der Mohnikanen dacht, dat een mobiele telefoon niet echt nodig was, hier kun je niet zonder. Als je wegwilt, bel je de chauffeur, er komen smsjes binnen en als je door de files te laat dreigt te komen op school om je kind op tijd op te halen, bel je de onderwijzeres dat je verlaat ben.
Boris heeft hier ook voor het eerst gefietst. We zijn met Meeuwes en Geke en hun twee honden wezen wandelen op Banana Island, een nieuwbouw project aan de rand van Ikoyi. Hier zal een grote villawijk verrijzen, met indrukwekkend grote huizen, maar het gaat allemaal wat trager dan gepland, dus voorlopig is het nog een rustige plek om te wandelen en honden uit te laten.

Tot zover onze belevenissen van afgelopen week. Zie ook de foto’s bij dit bericht en ook bij het vorige bericht heb ik wat foto’s geplaatst.

Groeten, Hans