Alle begin is moeilijk

Druk, druk, druk. Ik had me voorgenomen ieder weekeinde een stukje te schrijven, maar ik ben er niet aan toegekomen, maar bij deze weer een nieuwe aflevering.
De eerste weken van Adrie en Boris zitten er nu ook op en het valt ze af en toe erg zwaar. Boris is van nature natuurlijk al wat eenkennig en dan een helemaal nieuwe omgeving en een nieuwe school en een nieuwe juf en nieuwe klasgenootjes....En als nieuwe vriendjes maken dan niet snel lukt is het allemaal niet zo leuk. Adrie heeft het er vooral moeilijk mee dat de integratie van Boris moeizaam op gang komt, niet vreemd natuurlijk, we zijn hier pas, maar wel vervelend als Boris huilend uit school komt en niemand heeft om mee te spelen. Ook het feit dat Antoine in huis is té aanwezig is maakt dat ze het Spaans benauwd krijgt. Maar er zijn ook veel dingen die leuk zijn. Boris zit sinds afgelopen zaterdag op voetballen, bij een Nigeriaanse “eliteclub”, op een kunstgrasveld met echte tribunes en een ge-airco-de skybox waar de ouders kunnen toekijken. Hij vond het in het begin wel eng, maar het ijs was al snel gebroken. Afgelopen zondag was hij jarig, 7 al weer, en we hadden veel mensen uitgenodigd bij ons thuis. Uit Nederland waren er 11 kaarten voor hem, naast de SMSen de Skype sessies, vond hij (en wij) erg leuk!, bedankt allemaal. Ook maandag op school heeft hij zijn verjaardag gevierd en natuurlijk getrakteerd. Afgelopen maandag is hij ook begonnen met wedstrijd zwemmen. Dat wordt gegeven door Olga, een Russische die met een Nederlander getrouwd is en al lang hier woont. Zij is Olympisch zwemmer geweest en leert de kinderen hier op Russische wijze in drie weken zwemmen. En heeft dus ook een groepje wedstrijdzwemmers dat ze traint. Boris vond het erg zwaar. Twintig baantjes schoolzwemmen en dan 10 baantjes borstcrawl, terwijl Olga met veel verbaal vertoon aan de kant loopt te instrueren. We moeten maar zien of hij dit leuk vindt. Gisteren heeft hij z’n eerste tennisles gehad van een Nigeriaanse tennisleraar en dat vond hij wel leuk, dus dat zal hij wel blijven doen. Wel frustrerend dat je voor 3 kwartier tennisles zo’n 2 uur in de file staat, voor een afstand van een paar kilometer. Gisteren hadden we 2 collega’s uit Nederland te eten. Vanuit het Eko hotel dat hier bij wijze van spreken om de hoek ligt zijn ze bijna een uur onderweg geweest, en hou dan de piepers maar eens warm. Bij Wamco gaat het best goed. Productie loopt zonder noemenswaardige problemen, maar dat is geen garantie. Ondanks dat we de prijzen flink hebben verhoogd de laatste tijd wegens de sterk oplopende kosten voor melkgrondstoffen verkopen we nog veel. Vooral de kleine verpakkingen met 12 of 22 gram melkpoeder lopen als een tierelier, omdat je met weinig geld dan toch wat gezonds kan kopen. Een sachet met 12g volle melkpoeder kost 15 Naira (9 eurocent) en is dus bereikbaar voor velen. Vandaag gelezen dat 51% van de bevolking onder de armoedegrens leeft en ook de zuigelingensterfte is met 115 per 1.000 geboortes natuurlijk veel te hoog. De gemiddelde levensverwachting is 41 jaar en de bevolkingsaanwas 3% per jaar. Dus echt cijfers die horen bij een 3e wereldland. Van het weekeinde ben ik een vulling kwijtgeraakt, dus ben ik naar de tandarts geweest. Gelukkig is er een goede kliniek (Schubbs) met 5 tandartsen en moderne behandelapparatuur. Je belt een tandarts gewoon op z’n mobiele telefoon en maakt meteen een afspraak. Tarieven zijn enorm, ik moest 160 Euro aftikken, dus de tandarts zal wel bij de 49% boven de armoedegrens horen. Gisteren bericht gekregen dat de AH container van de week uit de haven komt, dus de voorraadkast kan aangevuld worden. Einde van deze maand komt Hans List een weekje op bezoek en hopelijk kan die nog wat lekkere dingen meenemen voor ons. Op 29 september is de “Dutch night”, waarvan ik in het organisatie committee zit. We laten de Minerva sound machine overkomen uit Nederland, een 10 mans studenten formatie die overal ter wereld optreden. Thema is “In touch with the Dutch”, compleet met haring, natuurlijk Heineken bier en bitterballen. Lang leve de sponsors. We verwachten zo’n 100 tot 150 Nederlanders, dus het kan een leuk feest worden.
Bijgaande foto’s zijn van Boris verjaardag en z’n eerste voetbal training.

Groeten allemaal,

Hans