Hoera bezoek!

Beste Allemaal,

Gisteren hebben we onze bezoekers Wies en John na een bezoek van een week weer naar het vliegveld gebracht. Ze hebben een leuke week achter de rug en hebben meegemaakt hoe we hier leven en werken. Best wel vermoeiend voor de bezoekers (en voor ons) door de vele indrukken die ze opdoen en het volle programma. Helaas heeft het weer niet echt meegewerkt gedurende de week, maar we hebben ze toch veel kunnen laten zien. En natuurlijk “meegesleept” naar de expat feestjes waar we voor uitgenodigd waren. We vinden het heel leuk dat bezoekers de moeite nemen om ons hier op te zoeken. Nigeria is nu niet bepaald vakantiebestemming nr. 1. , maar de indrukken die je er opdoet geven een goed beeld van dit land. Van chaos tot prachtige natuur, van rijden met escorte tot lekker relaxen in de beachhut.
Ondanks dat we sinds kort een nieuw aggregaat hebben, valt vaak de stroom uit. Het lijkt wel of alles hier sneller kapot gaat. En dan maar weer midden in de nacht je bed uit om te kijken wat er nu weer mis is en regelen dat er een monteur komt om de zaak te fiksen. Sinds vrijdag zijn we ook opeens 50 cm water kwijt uit het zwembad, op onverklaarbare wijze. Je snapt er niets van, maar zulke dingen gebeuren hier nu eenmaal en je leert er mee te leven.
Einde van deze maand krijgen we alweer de volgende bezoekers. Zwager Hans Schilt en dochter Magreet komen ons drie dagen bezoeken. Margreet werkt al voor de 3e keer als vrijwilligster op een hospitaalschip van “Mercy Ships”, dat deze keer voor de kust van Cotonou in Benin ligt afgemeerd (www.mercyships.nl) . Daar helpt ze als operatiezuster mee bij operaties van inwoners van Benin. Heel zwaar maar dankbaar werk en heel nobel, want ze moet betalen om het vrijwilligers werk te mogen doen. Haar vader gaat ook 3 weken werken op het schip en aangezien Benin een buurland is van Nigeria komen ze “even langs”om ons op te zoeken. Heel leuk en we zien er naar uit.
Volgende week moet ik een paar dagen naar Nederland voor een aantal bijeenkomsten; zaterdag weg en donderdag weer terug, met wat nieuwe voorraad in de koffer.
De weken gaan hier snel en over 8 weken gaan Adrie en Boris alweer voor 8 weken naar Nederland. Boris gaat net als vorig jaar weer een weekje op voetbalkamp en 2 weken naar z’n oude school. Ikzelf ga in juli met Hans List een week naar Schotland op vakantie, Adrie geeft er de voorkeur aan in Nederland te blijven. Ik ben nog nooit in Schotland geweest, lijkt me erg mooi en even lekker een week echt op vakantie.
Bij Wamco zijn we volop bezig met allerlei uitbreidingen van de productie capaciteit. We groeien nog steeds, hoewel ook hier de gevolgen van de lage olieprijs (Nigeria is een Opec land) en de economische crisis merkbaar worden. En we hebben net weer een staking van de benzinetanker chauffeurs achter de rug. De tankstations worden dan slechts heel spaarzaam voorzien van nieuwe voorraad met enorme wachtrijen en opstoppingen tot gevolg. En natuurlijk zijn er dan weer mensen die er een slaatje uit willen slaan. Voor het oprijden van het terrein van het tankstation moet opeens betaald worden, de pompbediende moet ook voordat hij je bediend betaald worden en het maximum aantal liters dat getankt mag worden is laag zodat je snel weer terug moet komen. En dan begint het feest weer van voren af aan. Ook al het “public” transport is opeens in prijs verdubbeld en vele mensen zijn daarvan afhankelijk. Bij Wamco hebben we gelukkig een forse voorraad en in deze tijden van schaarste laten we onze medewerkers (beperkt) tanken op de zaak. Maar ook wij moeten opeens veel meer voor de benzine betalen dat de vastgestelde maximum prijs, en dat alles onder het motto “take it or leave it”.
Bijgaand wat foto’s die John heeft genomen tijdens hun bezoek, ze geven een aardige sfeerimpressie.

Tot de volgende keer,

Hans